Η Τιμία Κάρα του Αγίου Κλήμεντος στην Παναγία Δοβρά – Βίντεο

• Dogma
• 25 Νοεμβρίου 2021
• 10:24

Την Τρίτη 23 Νοεμβρίου το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Κλήμεντος Αρχιεπισκόπου Αχρίδος μεταφέρθηκε η Τιμία Κάρα του Αγίου από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας όπου αποθησαυρίζεται.

Την Τιμία Κάρα του Αγίου Κλήμεντος μετέφερε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας Αρχιμ. Πορφύριος Μπατσαράς, ενώ έμπροσθεν του Ιερού Ναού του Αγίου Λουκά την υποδέχτηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων με την αδελφότητα της Ιεράς Μονής.

Στη συνέχεια τελέστηκε, όπως κάθε Τρίτη, ο Αρχιερατικός Εσπερινός και η Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Τήν περασμένη Κυριακή ἑορτά­σαμε τή μεγάλη Θεομητορική ἑορ­τή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπε­ραγίας Θεοτόκου, τήν παράδοση δηλαδή τῆς Παναγίας Παρθένου σέ ἡλικία μόλις τριῶν ἐτῶν ἀπό τούς εὐλα­βεῖς γονεῖς της, τούς ἁγίους Ἰωα­κείμ καί Ἄννα στόν ναό τοῦ Θεοῦ.

«Ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα», γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς στόν Λόγο του στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, «τό εἶχαν κα­­ταλάβει πολύ καλά. Μόνο τά τρία πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς τῆς μι­κρῆς, ἡ ὁποία εἶχε ἐκλεχτεῖ ἀπό τόν Θεό γιά νά ὑπηρετήσει τό μέγα μυ­στήριο τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, οἱ γονεῖς ἀπολάμ­βαναν τήν χαρά τῆς ζωῆς μαζί της καί τῆς θερμῆς ἀγάπης της. Μόλις βγῆκε ἀπό τή νηπιακή ἡλικία, τήν ὁδή­γη­σαν στόν ναό τῆς Ἱερουσα­λήμ καί τήν ἄφησαν ἐκεῖ, ἐμπι­στευ­όμε­νοι τήν ἀγωγή της στόν ἴδιο τόν Θεό».

Καί μπορεῖ οἱ γονεῖς τῆς Πανα­γίας νά τήν ἀνέθεσαν στόν Θεό, ὥστε μέσα στόν ναό του νά προ­ε­τοι­μα­σθεῖ κατάλληλα γιά τή με­γά­λη ἀπο­στολή της, ἡ ἐνέργειά τους ὅμως ἀποτελεῖ μία διαρκῆ προ­τρο­πή καί γιά τούς σημερινούς γονεῖς. «Νά θυμᾶσθε», λέγει ὁ ἅγιος Λου­κᾶς, «πόσο μεγάλο καί ἱερό εἶναι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τό κα­θῆκον σας νά καλλιεργεῖτε στά παιδιά σας τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί νά τά δια­παι­δα­γωγεῖτε στήν ἀδιά­σπαστη καί ἀδιά­κο­πη ἑνότητα μέ τόν Κύ­ριό μας Ἰη­σοῦ Χριστό. Μό­νο ἀπό σᾶς τά παι­διά σας μποροῦν νά μά­θουν τόν νό­μο τοῦ Θεοῦ. Καί μόνο τότε θά μπο­ρέσουν νά τόν μάθουν, ἄν ἐσεῖς οἱ ἴδιοι θά με­λε­τᾶτε μέ προθυμία τόν νόμο αὐτό στίς ἐκ­κλησίες τοῦ Θεοῦ, μαθαίνο­ντάς τον ἀπό τούς ὑπηρέ­τες τοῦ Θεοῦ, τούς ἱερεῖς καί τούς ἐπισκό­πους, ἀλ­λά καί κατ᾽ ἰδίαν στά σπί­τια σας.

Νά πηγαίνετε», συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «στούς ἱερούς ναούς τά παιδιά σας γιά νά ἀναπνέουν, ἔστω καί γιά λίγο, τόν ἀέρα τοῦ γε­­μάτου ὄχι μόνο μέ θυμίαμα ἀλ­λά καί μέ τή μυστική χάρη τῶν με­γάλων μυ­στηρίων πού τελοῦ­νται σ᾽ αὐτόν καί τίς προσευχές πολ­λῶν ἀνθρώ­πων».

Καί εἶναι πολύ σημαντικό «νά ἀνα­­πνέουν τά παιδιά μας αὐτό τόν ἀέρα τοῦ ναοῦ, γιά νά καθαρίζεται ἡ ψυχή τους». Γιατί, ὅπως «στόν ἀέ­ρα πού μᾶς περιβάλλει ὑπάρ­χουν βακτηρίδια διαφόρων ἀσθε­νει­ῶν, τά ὁποῖα μέ τήν εἰσ­πνοή μπαί­νουν μέσα μας καί μᾶς προ­κα­λοῦν ἀσθένειες, ἔτσι ὑπάρ­χουν στό περιβάλλον μας καί πολλά ἠθι­­κά βακτηρίδια, τά ὁποῖα μολύ­νουν τήν καρδιά καί τόν νοῦ μας. Τά βα­κτηρίδια αὐτά προέρχονται ἀπό τήν ἁμαρτία πού ὑπάρχει διά­χυτη γύρω μας, ἀπό τά ἁμαρτωλά ἀκού­σματα καί τά θεάματα, τά ὁποῖα εἰσπνέουμε ὅλοι, καί εἰδικά οἱ νέοι.

Καί ἀκόμη μολύνουμε τόν ἑαυτό μας ὅταν ζηλεύουμε, ὅταν προ­σπα­θοῦμε μέ ὅλες μας τίς δυ­νά­μεις νά ἀποκτήσουμε χρή­μα­τα καί ὑλικά ἀγαθά, ὅταν χρησι­μο­ποιοῦ­με τό ψέ­μα καί τήν ἀδικία γιά νά ἐπιτύ­χουμε αὐτούς τούς στόχους.

Πῶς μποροῦμε ὅμως νά τηρήσου­με τούς ἑαυτούς μας ἀσπίλους ἀπό τοῦ κόσμου;» ρωτᾶ ὁ ἅγιος Λου­κᾶς. «Ἄν στόν δρόμο συναντή­σου­με ἕναν θερμαστή, ὁ ὁποῖος εἶναι ντυ­μένος μέ τή λερωμένη ἐπαγ­γελ­μα­τική στολή του, τότε προ­σπα­θοῦμε γρήγορα νά ἀπομακρυν­θοῦμε γιά νά μήν λερωθοῦμε καί ἐμεῖς. Κατά τόν ἴδιο τρόπο», συνε­χίζει ὁ ἅγιος, «πρέπει νά ἀποφεύ­γουμε καί ἐμεῖς τήν ἁμαρτία. Ἄν βρισκόμαστε συ­νε­­χῶς μέσα σέ ἕνα ἁμαρτωλό πε­ρι­βάλλον, εἶναι ἀνα­πό­φευκτο νά μο­λυν­θοῦμε καί ἐμεῖς ἀπό αὐτό … Γι᾽ αὐτό καί εἶναι μακάριοι ὅσοι ζοῦν μακριά ἀπό ἕνα τέτοιο καταστρε­πτικό περι­βάλ­λον. Μακάριοι εἶναι αὐτοί πού ζοῦν μέ ἀνθρώπους εὐ­λα­βεῖς καί ἀγαθούς, γιατί δέν δια­τρέ­χουν τόν κίνδυνο νά μολυν­θοῦν ἀπό τήν ἀκαθαρσία τοῦ κό­σμου καί θά μπορέσουν νά τηρή­σουν τόν ἑαυτό τους ἄσπιλο ἀπό τοῦ κόσμου.

Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο οἱ γονεῖς τῆς ὑπεραγίας Θεο­τόκου, διάλεξαν τόν καλύτερο τρό­πο γιά νά προστατεύσουν τήν τριε­τῆ Παναγία ἀπό τό μίασμα τοῦ κό­σμου, νά τήν ἀφιερώσουν στόν Θεό.

Ἐσεῖς πού εἶστε μητέρες, ἐσεῖς πού εἶστε γονεῖς», λέει ὁ ἅγιος Λου­­­­­κᾶς, «γνωρίζετε πόσο δύσκολο εἶναι νά ἀποχωρισθεῖ κανείς τό παιδί του μόλις τριῶν ἐτῶν καί νά τό πάει 120 χιλιόμετρα μακριά ἀπό τό σπίτι, ἀπό τή Ναζαρέτ στά Ἱε­ρο­σόλυμα καί νά τό ἀφήσει ἐκεῖ στόν ναό».

Καί ὅμως οἱ γονεῖς τῆς Παναγίας τό ἔκαναν προκειμένου νά μείνει ἄσπιλη ἀπό τοῦ κόσμου. Καί ἔτσι δίνουν καί σέ μᾶς τό παράδειγ­μα γιά πῶς μποροῦμε νά διατη­ροῦ­­­με τήν ψυ­χή μας ὅσο τό δυ­να­τόν κα­θαρό­τε­ρη ἀπό τούς μολυ­σμούς τῆς ἁμαρ­τί­ας.

Ἄς τό ἀκολουθήσουμε ζώντας καί ἐμεῖς κοντά στήν Ἐκκλη­σία, μελε­τώ­­ντας τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί μέ­νοντας ὅσο μπο­ροῦ­με περισσό­τερο κάτω ἀπό τή σκέπη τοῦ «κα­θα­ρω­τάτου ναοῦ τοῦ Σω­τῆρος», τῆς Πα­ναγίας μας, γιά νά ἔχουμε καί ἐμεῖς τή χάρη καί τήν εὐλογία της, τήν ὁποία εἶχε καί ὁ ἅγιός μας, ὁ ἅγιος Λουκᾶ, πού τήν εὐλαβεῖτο πάρα πολύ καί τήν ἐπικαλεῖτο πάντοτε, πρίν ἀπό ὁποιαδήποτε ἰατρική πρά­ξη.

Θά ἤθελα καί ἀπόψε, ὅπως καί κά­θε Τρίτη, νά σᾶς διαβάσω δύο θαυ­μαστές ἐμφανίσεις τοῦ ἁγίου Λου­κᾶ, ὅπως τίς περιγράφουν οἱ ἀδελ­φοί μας πού τίς ἔζησαν.

Τήν πρώτη τήν περιγράφει ἕνας κλη­ρικός ἀπό τή Μυτιλήνη:

Πρίν ἀπό πέντε περίπου χρόνια, γράφει, ἑτοιμαζόμουν νά ὑποβλη­θῶ σέ ἐγχείρηση ἀνοιχτῆς καρδιᾶς στό Ὠνάσειο.

Τήν παραμονή τῆς ἐπεμβάσεως μέ πλησιάζει ὁ βοηθός τοῦ κ. καθηγη­τοῦ καί μοῦ λέει: «Εἶστε ἀπό τή Μυ­τιλήνη; Εἶστε ὁ πατήρ Ι.;

Ὅταν τόν διαβεβαίωσα ὅτι εἶμαι ὁ ἴδιος, συνέχισε λέγοντάς μου:

— Χθές βράδυ ἦρθε στόν ὕπνο μου ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ἐπίσκοπος Συμ­φε­ρουπόλεως καί Κριμαίας καί μοῦ εἶπε: «Αὔριο θά χειρουργήσετε κά­ποιον παππούλη, ἀπό τή Μυτιλή­νη. Ι. τόν λένε, θά εἶμαι δίπλα σας καί θά σᾶς καθοδηγῶ, τί ἀκριβῶς θά κάνετε».

Ἄς σημειωθεῖ, γράφει ὁ κληρικός, ὅτι τόν βοηθό τοῦ καθηγητοῦ τόν ἔβλεπα γιά πρώτη φορά καί τό ἴδιο καί ἐκεῖνος ἐμένα.

Ἀπό τότε πέρασαν πέντε χρόνια καί μέ τήν εὐλογία του καί τή με­γά­λη ἰαματική του χάρη εἶμαι ἀπο­λύτως ὑγιής καί δοξάζω τόν Θεό καί τόν ἅγιο Λουκᾶ.

Τή δεύτερη ἐμφάνιση τήν περι­γρά­­φει ἕνας ἀδελφός μας ἀπό τόν Βύρωνα.

Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2010, γράφει, εἶχαν μεταφερθεῖ στόν ἱερό ναό Με­­ταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στόν Βύρωνα τά ἱερά λείψανα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ πρός προσκύνηση. Πῆ­γα κι ἐγώ νά τά προσκυνήσω καί παρακάλεσα τόν ἅγιο νά μέ βοηθή­σει, γιατί ἐπρόκειτο νά κάνω ἐγχεί­ρηση μετά ἀπό λίγες ἡμέρες.

Στίς 20 Δεκεμβρίου ὑποβλήθηκα σέ ἐγχείρηση ἀφαιρέσεως λεμφα­δέ­­νων, λόγω καρκίνου, στό «Εὐγε­νίδειο» Θεραπευτήριο.

Κατά τή διάρκεια τῆς χειρουρ­γι­κῆς ἐπεμβάσεως καί ὅσο ἤμουν ναρ­κωμένος εἶδα ἕναν ὑψηλό­σω­μο ἄνδρα μέ μακριά γενειάδα, μέ στολή ἰατροῦ καί γυαλιά, νά στέ­κε­ται ὄρθιος στήν ἀριστερή πλευρά τοῦ κρεβατιοῦ μου, πολύ σοβαρός καί νά μοῦ λέει:

— Ἠρέμησε, μή φοβᾶσαι.

Στή συνέχεια παρακολουθοῦσε τούς γιατρούς πού ἦταν στή δεξιά πλευρά τοῦ κρεβατιοῦ καί μέ ἐγ­χεί­ριζαν. Ἦταν χωρίς ἀμφιβολία ὁ ἅγι­ος Λουκᾶς, ὅπως τόν γνώριζα ἀπό τίς εἰκόνες του.

Ἡ ἐπαναφορά μου ἀπό τήν νάρ­κω­­­ση ἦταν πάρα πολύ καλή, ἡ δέ ἐγχείρηση πέτυχε ἀπόλυτα, κατα­λή­γ­ει ὁ ἀδελφός μας, εὐγνωμο­νώ­ντας καί αὐτός τόν ἅγιο Λουκᾶ γιά τήν προστασία του, τήν ὁποία προσ­φέρει ὁ ἅγιος σέ ὅσους τόν πα­ρακαλοῦν καί ζητοῦν τή βοή­θειά του.

Ἀπόψε ὅμως ἔχουμε τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά βρίσκεται στή Μονή μας πρός προσκύνηση καί ἡ χαρι­τόβρυτος καί θαυμα­τουρ­­γός καί μυροβλύζουσα κάρα τοῦ ἁγίου Κλή­με­ντος, ἀρχιεπισκό­που Ἀχρίδος, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἑορτάσαμε σήμε­ρα, στήν Ἱερά Μο­νή τοῦ Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας, ὅπου καί φυλάσσεται, προ­στα­τεύοντας καί φυλάσ­σοντας τούς ἐνασκουμένους ἐκεῖ πατέρες ἀλλά καί ὅλη τήν πε­ριοχή μας, μέ τήν ὁποία συνδέεται ὁ ἅγιος Κλή­μης.

Ὅπως εἶναι γνωστό καί ὅπως εἴ­παμε καί ἄλλοτε καί ἰδιαιτέρως κα­τά τίς ἐκ­δηλώσεις καί τό Συνέ­δριο, τό ὁποῖο διοργάνωσε ἡ Ἱερά Μη­τρό­πολή μας τό ἔτος 2017, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου τῶν 1100 ἐτῶν ἀπό τῆς κοιμήσεώς του, ἐκδί­δοντας μάλιστα ἕναν τόμο μέ ὅλα τά σχετικά κείμενα πρός τιμήν του, ὁ ἅγιος Κλήμης ὑπῆρξε μαθη­τής τῶν δύο αὐτα­δέλφων Θεσ­σα­λονικέων ἰσαπο­στό­λων, τοῦ ἁγίου Κυρίλλου καί τοῦ ἁγίου Μεθοδίου, τούς ὁποίους ἀκολούθησε στή με­γά­λη καί δύ­σκολη ἀποστολή τοῦ ἐκχριστιανι­σμοῦ τῶν Σλάβων, τήν ὁποία τούς ἀνέθεσε ὁ πατριάρχης Φώ­τιος, καί συνέχισε τό ἔρ­γο τους καί μετά τήν κοίμησή τους ὡς ἀρχιε­πίσκοπος Ἀχρίδος.

Ἰδιαιτέρως εὐχαριστοῦμε τόν ἅγιο Καθηγούμενο, τόν π. Πορφύριο, καί τούς πατέρες πού εἶχαν τήν καλωσύνη νά μᾶς φέρουν αὐτή τή μεγάλη εὐλογία, πού θησαυρίζεται ἐδῶ στή Μητρόπολή μας καί δή στήν Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου καί εἶχαν τήν καλωσύνη νά ψάλλουν σήμερα πανηγυρικά καί νά τιμήσουμε μαζί μέ τόν ἅγιο Λουκᾶ, τόν ἅγιο Κλήμεντα ἀλλά καί τόν ἅγιο Νικόδημο, τόν διά Χριστόν σαλό, ὁ ὁποῖος ἦταν Βεροιεύς.

Ἄς τόν παρακαλοῦμε, λοιπόν, καί τόν ἅγιο Κλήμεντα, τοῦ ὁποίου προσκυνήσαμε ἀπόψε τήν τιμία κά­ρα, μαζί μέ τά θαυματουρ­γά λεί­ψα­να τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, νά μᾶς προ­στατεύουν καί νά μᾶς διαφυ­λάττουν ἀπό κάθε πειρασμό, ἰδίως αὐτή τήν περίοδο, κατά τήν ὁποία ἐκτός ἀπό ὅλα τά ἄλλα κινδυνεύ­ουμε καί ἀπό τόν κορωνοϊό, πού τόσο μᾶς τα­λαι­πωρεῖ. Καί ἄς ζη­τοῦ­με καί ἀπό τούς δύοἁγίους νά θεραπεύσουν τούς ἀσθενοῦντες καί νά μᾶς ἀπαλ­λά­ξουν σύντομα ἀπό αὐτή τή μεγά­λη δοκιμασία.