Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στη διαδικτυακή ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Στήν προηγούμενη ὁμιλία ἀκούσαμε τόν ἅγιο Νικόλαο τόν Καβάσιλα νά μᾶς ὁμιλεῖ γιά τή μεγάλη τιμή καί εὐεργεσία τήν ὁποία ἔκανε ὁ Χριστός στόν ἄνθρωπο. Διότι ὄχι μόνο ἐνδύθηκε ὁ ἴδιος τήν ἀνθρώπινη σάρκα προκειμένου νά μᾶς λυτρώσει προσωπικά, ἀλλά καί γιατί, ἀπό τήν πολλή του ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο, διατήρησε τό ἀνθρώπινο σῶμα του καί μετά τήν Ἀνάστασή του καί μάλιστα μέ ὅλα τά σημάδια τοῦ Πάθους του, μέ τούς τύπους τῶν ἥλων καί μέ τή λογχισμένη πλευρά του, καί μέ αὐτό ἐμφανίζεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων του. Καί ἀκόμη κάνει καί ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους μέλη τοῦ Σώματός του, μέσα στά ὁποῖα ρέει τό Αἷμα του.
Ἄν μελετοῦμε καί σκεπτόμαστε διαρκῶς ὅλες αὐτές τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ πρός τόν κάθε ἄνθρωπο, συνεχίζει ὁ ἅγιος Νικόλαος, τότε θά κατανοήσουμε τό μεγαλεῖο τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀλλά καί τή φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ κατανόηση αὐτή δέν θά μᾶς ἀφήσει νά στραφοῦμε σέ κάτι κακό. Ἀλλά καί ἄν τυχόν πέσουμε, θά μᾶς βοηθήσει νά σηκωθοῦμε νά σηκωθοῦμε εὔκολα.
Πολλά εἶναι ἐκεῖνα τά ὁποῖα στέκονται ἐμπόδιο στή σωτηρία μας. Τό μεγαλύτερο ὅμως ἀπό ὅλα αὐτά, πού δέν μᾶς ἀφήνει νά ἐπιστρέψουμε στόν Θεό ζητώντας συγχώρηση μόλις ἁμαρτήσουμε, ἀλλά δημιουργεῖ μέσα μας τό αἴσθημα τῆς ντροπῆς καί τοῦ φόβου καί μᾶς κάνει νά πιστεύουμε ὅτι εἶναι δύσκολη ἡ ἐπιστροφή μας, εἶναι ἡ σκέψη ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὀργισμένος καί δυσαρεστημένος μαζί μας καί ὅτι ἀπαιτεῖται μεγάλη προετοιμασία γιά νά ἐπανέλθουμε κοντά του.
Ἡ μελέτη ὅμως τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ διώχνει τελείως αὐτόν τόν λογισμό. Διότι, ὅποιος γνωρίζει τή μεγάλη καλωσύνη τοῦ Θεοῦ καί ξέρει ὅτι καί πρίν ἀκόμη τελειώσει τήν προσευχή του, ὁ Θεός θά τοῦ πεῖ «ἰδού πάρειμι», «εἶμαι ἐδῶ κοντά σου, δίπλα σου», ποιόν λόγο θά ἔχει νά μήν προστρέξει σέ Αὐτόν ἀμέσως μόλις ἁμαρτήσει;
Αὐτή ἡ σκέψη πού μᾶς ἐμποδίζει εἶναι ἐπινόηση καί τέχνασμα τοῦ κοινοῦ ἐχθροῦ μας, τοῦ διαβόλου. Ὅταν μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἁμαρτία, μᾶς δίνει θράσος καί τόλμη νά τήν κάνουμε. Μόλις ὅμως τολμήσουμε νά κάνουμε κάποτε καί τίς πιό μεγάλες ἁμαρτίες καί πέσουμε, τότε βάζει μέσα μας μία ντροπή καί ἕναν φόβο παράλογο. Μέ τή ντροπή μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό, ἐνῶ μέ τόν φόβο μᾶς ἐμποδίζει νά σωθοῦμε, καθώς δέν μᾶς ἀφήνει νά ἐπιστρέψουμε.
Θά πρέπει, λοιπόν, νά φυλάσσουμε μέ κάθε ἐπιμέλεια τόν ἑαυτό μας καί νά ἀποφεύγουμε τόσο τήν τόλμη πού προηγεῖται τῆς ἁμαρτίας ὅσο καί τήν ντροπή καί τόν φόβο πού ἀκολουθοῦν καί δέν μᾶς ὠφελοῦν σέ τίποτε. Γιατί ὁ φόβος αὐτός δέν εἶναι κέντρισμα ἀλλά εἶναι νάρκη γιά τήν ψυχή. Καί ἡ ντροπή, πού νιώθουμε γιά τήν πτώση μας στήν ἁμαρτία καί τίς πληγές πού μᾶς προξένησε, δέν μᾶς κάνει νά σκεπτόμαστε πῶς θά τίς θεραπεύσουμε, ἀλλά πῶς θά ξεφύγουμε ἀπό τά μάτια τοῦ Θεοῦ.
Ἄς προσπαθοῦμε, λοιπόν, νά καλλιεργοῦμε τούς καλούς λογισμούς ἀναλογιζόμενοι τήν ἀγάπη καί τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς, ὥστε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τούς πονηρούς καί νά διατηροῦμε καθαρή τήν ψυχή μας.