“Δύο άνθρωποι, δύο θαύματα.
Ο ένας, άρχοντας της συναγωγής κι η κόρη του πεθαίνει.
Η άλλη, απλή γυναίκα του λαού και άρρωστη χρόνια ολόκληρα.
Και οι δύο πλησιάζουν τον Χριστό. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Κι ο Χριστός ανταποκρίνεται.
Η γυναίκα θεραπεύεται, γιατί ήθελε απλώς να ακουμπήσει τα ενδύματα του Χριστού, βέβαιη ότι θα γίνει καλά. Και ο άρχοντας της συναγωγής εμπιστεύεται τον Χριστό. Και εκεί που απελπίζεται γιατί η κόρη του πέθανε, βλέπει το θαύμα, την ανάσταση του παιδιού του.
Η κάθε προσέγγιση του Χριστού, όταν έχει πίστη, γίνεται θαυματουργή.
Ο Χριστός θαυματουργεί στις ψυχές των ανθρώπων και όχι μόνο στα σώματα, κι αυτό ίσως είναι το πιο σπουδαίο.
Πόσοι γονείς σήμερα δεν θέλουν την πνευματική ανάσταση των παιδιών τους;
Πόσο έχουμε ανάγκη να θεραπευτούμε απ’τον Χριστό;
Ο Χριστός την πίστη μας θέλει και τότε ζούμε το θαύμα στη ζωή μας”.