Πανηγυρικός Εσπερινός της Ζωοδόχου Πηγής στην Ι.Μ Παναγίας Δοβρά Βεροίας – Βίντεο

• Dogma
• 07 Μαΐου 2021
• 15:31

Όπως κάθε χρόνο, την Πέμπτη και την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδος πανηγυρίζει η Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά Βεροίας επί τη εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια Πανήγυρη της Μονής. Φέτος, λόγω των περιοριστικών μέτρων οι Ιερές Πανηγυρικές Ακολουθίες τελούνται στον αύλειο χώρο της Ιεράς Μονής έμπροσθεν του θαυματουργού Αγιάσματος.

Την Πέμπτη της Διακαινησίμου 6 Μαΐου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό της Ζωοδόχου Πηγής και κήρυξε τον θείο λόγο.

Στην Ιερά Ακολουθία έψαλλαν ο Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων Βεροίας κ. Αυγουστίνος Ανδρικόπουλος και ο Λαμπαδάριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας κ. Γεώργιος Ανδρικόπουλος μετά χορού Ιεροψαλτών.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Συνελθόντες ἀρυσώμεθα, οἱ ἐν νόσοις ἀπαλλαγήν, οἱ ἐν κινδύνοις τήν ρῶσιν, … τά ὄμματα οἱ τυφλοί … τήν ἰατρείαν οἱ καχεκτοῦντες».

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἑορτάσαμε τή λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυ­ρίου μας καί πανηγυρίσαμε τό μέγα αὐτό θαῦμα πού συνέβη καί ἄλλαξε τήν ζωή τοῦ κόσμου. Ποιά εἶναι ὅμως ἡ σημα­σία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χρι­στοῦ, ὥστε νά τήν ἑορτά­ζουμε καί νά τήν πανη­γυρίζουμε ὡς ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρη πανηγύρεων;

Τήν προσ­διορίζει εὔγλωττα ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος λέγοντας: «θανάτου ἑορ­τά­ζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν κα­θαί­ρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰω­νίου, ἀπαρχήν».

Ὁ Χριστός μέ τόν θάνατο καί τήν Ἀνάστασή του νίκησε τόν θάνατο γιατί νίκησε τόν αἴτιό του, τόν διά­βολο, διά τοῦ ὁποίου εἰσῆλθε ἡ ἁμαρτία στόν κόσμο. Νίκησε τόν θάνατο καί ἄνοιξε στόν ἄνθρωπο τήν προοπτική μιᾶς νέας ζωῆς, ἀπαλ­λαγμένης ἀπό αὐτόν, μιᾶς ζωῆς πού ὁμοιάζει μέ τή ζωή τήν ὁποία ζοῦσαν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς πτώσεως, ἀλλά εἶναι ἀκό­μη ἀνώτερη καί ὑψηλότερη. Στή ζωή αὐτή δέν ὑπάρχει οὔτε πόνος, οὔτε λύπη, οὔτε στεναγμός, οὔτε ἀσθέ­νεια, διότι ὅλα αὐτά εἰσῆλθαν στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου μετά τήν πτώ­ση του καί δέν θά ὑπάρχουν μετά τήν ἀνάσταση, ἐφόσον δέν θά ὑπάρ­χει οὔτε ἡ ἁμαρτία οὔτε ὁ αἴ­τιός της, ὁ διάβολος.

Αὐτή τή ζωή, τήν ὁποία στε­ρη­θή­καμε οἱ ἄν­θρωποι μέ τήν παρα­κοή μας, ἦλθε ὁ Χριστός γιά νά μᾶς χα­ρίσει καί πάλι. Καί αὐτή τή ζωή μᾶς τήν ἔδειξε μέ τά θαύματα πού ἐπι­τέλεσε κατά τή διάρκεια τῆς ἐπι­γείου ζωῆς του, ἀλλά καί μέ τά θαύματα πού ἐπιτελεῖ ἡ Μητέρα του, ἡ Ὑπεραγία Θεοτό­κος. Διότι ὡς κυήσασα τή Ζωή, τόν Κύριο δηλαδή ἡμῶν Ἰη­σοῦ Χριστό, ἡ Παναγία ἀποτέλεσε δοχεῖο ἱερό τοῦ ἀρχη­γοῦ τῆς Ζωῆς. Καί τώρα μετέχει αὐτῆς τῆς ζωῆς καί ἔχει λάβει τή χάρη ἀπό τόν Υἱό της γιά νά τήν προσφέρει διά τῶν ἀναριθμήτων θαυμάτων της καί στούς ἀνθρώπους πού τήν ἐπι­κα­λοῦνται καί προσφεύγουν σέ Αὐ­τήν.

Αὐτό συνέβαινε καί στόν ναό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ζωο­δό­χου Πηγῆς, στήν Κωνσταντι­νού­πο­λη, τά ἐγκαίνια τοῦ ὁποίου ἑορ­τά­ζει ἡ Ἐκκλησία μας, ἀλλά συμ­βαί­νει καί σέ κάθε ναό ἤ εἰκόνα ἤ ἁγίασμα τῆς Πα­ναγίας μας, ὅπως καί στό ἁγία­σμα τῆς Ἱερᾶς μας Μο­νῆς, τό ὁποῖο μέ θαυμαστό τρόπο ἀνέβλυσε καί πάλι, ὅταν ἡ Ἱερά αὐτή Μονή, μετά ἀπό πολλά χρό­νια ἐγκατα­λεί­ψεως, ἐπανιδρύθηκε καί ἀνακαινίσθηκε, κάνοντας ἔτσι αἰσθητή σέ ὅλους μας τήν εὐαρέ­σκεια καί τήν εὐλο­γία τῆς Πα­να­γίας μας.

Αὐτή τή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, πού θαυματουργεῖ γιά ὅσους ἐπικαλοῦ­νται τή βοήθειά της περιγράφει καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος καί μᾶς καλεῖ νά ἀρυσθοῦμε καί ἐμεῖς γιά νά λά­βουμε τήν ἴαση τῶν ἀσθενειῶν μας, τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυ­χι­κῶν, πού μᾶς ταλαιπωροῦν καί μᾶς κατατρύχουν. Διότι ἡ Παναγία μας δέν θαυματουργοῦσε μόνο τήν πα­λαιά ἐποχή. Θαυματουργεῖ πάντο­τε, σέ κάθε τόπο καί σέ κάθε στιγ­μή, καί τίποτε δέν μπορεῖ νά ἐμπο­δίσει τήν ἐπέμβαση τῆς χάριτός της, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά τήν παρακα­λοῦ­με μέ πίστη, ἀρκεῖ νά κατα­φεύ­γουμε στή βοήθειά της μέ ἐμπι­στοσύνη, ἀρκεῖ νά τῆς δείχνουμε τήν πίστη καί τήν ἐμπιστοσύνη μας ὄχι μόνο στιγμιαῖα, ὅταν τήν ἔχου­με ἀνάγκη, ἀλλά καθημερινά καί σέ ὅλη μας τή ζωή μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της. Γιατί, καθώς τό θαῦμα δέν εἶναι κάτι μαγικό, ἀλλά εἶναι ἡ ἐνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ σέ αὐτόν πού πιστεύει, ἡ πί­στη εἶναι ἡ ἀπαραί­τητη προϋ­πό­θε­ση γιά τό θαῦμα, ὅπως μᾶς δί­δαξε καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας.

Γι᾽ αὐτό, ἄς προσφεύγουμε καί ἐμεῖς μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στή Ζωοδόχο Πηγή καί ἄς ἐκζητοῦμε τή χάρη της, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή πού ὑφιστάμεθα τή δοκιμασία τῆς πανδημίας καί πολ­λοί ἀδελφοί μας ἀσθενοῦν ἀπό τόν κορωνοϊό καί στήν πατρίδα μας ἀλλά καί σέ ὅλο τόν κόσμο. Ἄς ἱκε­τεύσουμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή Ζωο­δόχο Πηγή νά τούς θερα­πεύ­σει καί νά τούς χαρίσει τήν ὑγεία καί τή ζωή καί νά μᾶς ἀπαλ­λάξει ἀπό αὐτή τή φοβερή πληγή πού μᾶς ταλαιπωρεῖ καί θέτει σέ κίνδυνο τή ζωή μας καί μᾶς δυσκο­λεύει ἀκόμη καί στό νά ἑορτά­σου­με καί νά πα­νηγυρίσουμε τήν ἑορ­τή της, ὅπως θά θέλαμε καί ὅπως τῆς ἁρμόζει.

Ἄς παρακαλέσουμε τήν Παναγία μας μέ θέρμη, ἀλλά καί μέ τήν πίστη ὅτι μπορεῖ νά σώσει καί ἐμᾶς καί νά μᾶς χαρίσει τήν ὑγεία καί τή ζωή ὄχι μόνο τήν πρόσκαιρη καί ἐπίγεια, ἀλλά καί τήν αἰώνια, αὐτήν πού καί ἡ ἴδια ἀπολαμβάνει εὐφραινομένη στή βασιλεία τοῦ Υἱοῦ της.