Ως εκ τούτου, το πρωί της Δευτέρας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά, παρουσία κληρικών, πολιτικών αρχών και ευσεβών πιστών που προσήλθαν για να προσκυνήσουν την Ιερά Εικόνα της Παναγίας και να ευχηθούν στον Ποιμενάρχη μας.
Το Ιερό Αναλόγιο διακόνησαν ο Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας κ. Ευάγγελος Γιοβανόπουλος και ο Ιεροδιάκονος π. Γεώργιος Φρασαριώτης, αδελφός της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τά μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δέ οὐ δέδοται».
Αὐτή τήν ἀπάντηση δίδει ὁ Χριστός στούς μαθητές του, οἱ ὁποῖοι τόν ρωτοῦν γιατί μιλᾶ στούς ἀνθρώπους μέ παραβολές. «Σέ σᾶς», τούς λέγει, «δόθηκε τό χάρισμα νά γνωρίζετε καί νά κατανοεῖτε τά μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, σέ ἐκείνους ὅμως ὄχι, γι᾽ αὐτό μιλῶ μέ παραβολές».
Οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ δέν εἶχαν λάβει ἀκόμη τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Παναγίου Πνεύματος, γι᾽ αὐτό καί δέν κατανοοῦσαν ὅλα ὅσα ἔλεγε ὁ διδάσκαλός τους. Κατανοοῦσαν ὅμως περισσότερα ἀπό ὅσα οἱ ἄλλοι ἀκροατές του, καί ἔτσι ὁ Χριστός δέν μιλοῦσε σέ αὐτούς ἀποκλειστικά μέ παραβολές, ὅπως ἡ παραβολή τοῦ σπορέως, τήν ὁποία λέγει στή συνέχεια τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος.
Ὁ Χριστός, βεβαίως, κρίνει ποιά χαρίσματα θά δώσει στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, καί ἀνάλογα μέ τά χαρίσματα πού μᾶς δίδει, περιμένει καί ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνάλογους καρπούς, ὅπως λέγει καί στό τέλος τῆς παραβολῆς, ἀπό τόν ἕνα τριάκοντα, ἀπό τόν ἄλλον ἑξήκοντα καί ἀπό τρίτο ἑκατόν, ἀνάλογα μέ τά χαρίσματα καί τίς δυνατότητες τοῦ καθενός. Τό δικό μας καθῆκον εἶναι νά ἐργαζόμεθα μέ ζῆλο γιά νά ἀποδίδουμε τό μέγιστο δυνατό, τό ὁποῖο θά πρέπει νά θεωροῦμε ὡς ἐλάχιστη ἀνταπόδοση στίς δωρεές καί τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.
Μία τέτοια μεγάλη εὐλογία ἔλαβα κι ἐγώ πρίν ἀπό 29 χρόνια. Γι᾽ αὐτό καί ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι μία ξεχωριστή ἡμέρα γιά τήν ἐλαχιστότητά μου, καθώς εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς ἐνθρονίσεώς μου στήν Ἱερά καί Ἀποστολική αὐτή Μητρόπολη, ὅταν ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μέ ἐλέησε καί μέ ἔφερε ἐδῶ ὡς ἐπίσκοπο καί ποιμενάρχη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.
Ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ προσπαθῶ νά ἀνταποκρίνομαι κατά δύναμη στό βαρύ καί πολυεύθυνο ἔργο τοῦ ἐπισκόπου. Ὅ,τι ἔγινε μέχρι τώρα στήν Ἱερά Μητρόπολή μας, ὅ,τι προσπάθησε νά ἐπιτύχει ἡ Ἐκκλησία μας καί ὁ Ἐπίσκοπός της γιά τήν πόλη καί τήν ἐπαρχία μας, γιά τούς ἀνθρώπους μας, δέν εἶναι ἔργο ἑνός ἀνθρώπου. Ἔγινε μέ τή συμπαράσταση καί τή βοήθεια πρωτίστως τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τή βοήθεια πολλῶν ἀνθρώπων, ἰδιαιτέρως τῶν πατέρων καί συνεργατῶν μου, ἀλλά καί ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι κατά τή διάρκεια αὐτῶν τῶν χρόνων στήριξαν μέ ποικίλους τρόπους τό ἔργο τῆς ἐλαχιστότητός μου καί τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ἐργάσθηκαν μαζί μου, μοιράσθηκαν τίς ἀγωνίες μου ἀλλά καί τούς ὁραματισμούς μου, κοπίασαν γιά ὅλες τίς δράσεις πού ἀναλάβαμε τόσο γιά τήν πνευματική καλλιέργεια τῶν ἀνθρώπων ὅσο καί γιά τήν ἀνάδειξη τῆς ἱστορίας τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας μας καί τῆς ἐπαρχίας μας, καί γιά τήν προβολή τῶν ἁγίων μας μέ πρῶτο τόν ἀπόστολο Παῦλο ἀλλά καί ὅλους τούς τοπικούς μας ἁγίους.
Τό ἔργο τοῦ ἐπισκόπου δέν εἶναι, ὅπως κάποιοι ἴσως νομίζουν, τιμή καί δόξα, ἀλλά εἶναι εὐθύνη, εἶναι σταυρός, εἶναι κόπος καί διαρκής μέριμνα γιά τό κάθε τι ἀλλά κυρίως γιά κάθε ἄνθρωπο, γιά κάθε ψυχή καί γιά κάθε πρόβλημα πού ἀντιμετωπίζει.
Ἡ ἡμέρα αὐτή εἶναι, λοιπόν, ἡμέρα εὐχαριστίας καί ἀπείρου εὐγνωμοσύνης καί δοξολογίας πρός τόν Ἅγιο Θεό γιά ὅλα αὐτά τά 29 χρόνια. Εὐχαριστία καί δοξολογία γιά τήν τιμή πού μοῦ ἔκανε νά μέ καταστήσει ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας του καί γιατί ἐπί 29 χρόνια παρά τίς ἀδυναμίες μου μέ ἀνέχεται νά τόν διακονῶ, ποιμαίνοντας τόν εὐσεβῆ κλῆρο καί λαό τῆς εὐλογημένης αὐτῆς ἐπαρχίας, καί ἐργαζόμενος στό γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νά παράγεται καρπός πρός σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί δόξα τοῦ ἁγίου Ὀνόματός του.
Τοῦ ὀφείλω ὅμως ἀκόμη εὐχαριστίες, γιατί μέ ἀξίωσε νά ἔχω ὅλα αὐτά τά χρόνια τόσους καλούς συνεργάτες, ἀπό τούς ἄρχοντες αὐτοῦ τοῦ τόπου, οἱ ὁποῖοι μέ χαρά πολλές φορές συμμερίζονται τούς κόπους ἀλλά καί τήν προσπάθεια τοῦ Ἐπισκόπου τους γιά τήν Ἐκκλησία καί τήν Ἱερά μας Μητρόπολη καί συμβάλλουν καί αὐτοί μέ τόν δικό τους τρόπο, ὥστε νά προάγεται τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, νά ὠφελοῦνται οἱ ἄνθρωποι καί νά δοξάζεται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Διότι ὅ,τι κάνουμε δέν τό κάνουμε τόσο ἡ ἐλαχιστότης μου ὅσο καί ὁ κλῆρος, ἀλλά καί οἱ πατέρες, οἱ μοναχοί, οἱ μοναχές, γιά τήν προσωπική μας προβολή ἤ εὐχαρίστηση, ἀλλά γιά τήν Ἐκκλησία, καί ὅ,τι ἐπιτυγχάνουμε δέν εἶναι δική μας ἐπιτυχία ἀλλά εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Εὐχαριστῶ, λοιπόν, ὅλους τούς πατέρες, τούς συνεργάτες μου, ὅλους τούς ἄρχοντες καί ὅλους ἐσᾶς πού ἤλθατε σήμερα νά προσευχηθεῖτε γιά τόν Ἐπίσκοπό σας, ὥστε ἡ χάρη του νά μέ ἐνισχύει, γιά νά συνεχίσω νά ἐργάζομαι καί νά διακονῶ τήν Ἐκκλησία καί ὅλους σας γιά ὅσα χρόνια ἐπιτρέψει ὁ Θεός νά διακονῶ τόν ἀμπελώνα αὐτόν τόν δικό του.